Medycyna

Diagnozowanie syndromu klatki wylotowej może być trudne, ponieważ objawy i ich nasilenie może się znacznie różnić u osób z zaburzeniami. Aby zdiagnozować zespół wylotu klatki piersiowej, Lekarz może wykonać badanie lekarskie i zapytać o historii medycznej.

Fizykalne. Lekarz wykona badanie fizykalne szukać zewnętrznych oznak syndromu klatki wylotowej, np. depresji w ramię, blady przebarwienia w rękę lub ograniczony zakres ruchu.

Medyczne historia. Lekarz również może poprosić o historii medycznej i objawów, jak również swoim zawodzie i aktywności fizycznej.

Testy prowokacyjne
Testy prowokacyjne są przeznaczone do reprodukcji objawy. Badania mogą pomóc lekarzowi określić przyczynę swojej choroby, a także pozwoli wykluczyć inne przyczyny, które mogą mieć podobne objawy.

Niektóre z bardziej popularnych testów prowokacyjnych, które mogą sugerować obecność zespołu wylotu piersiowej obejmują:

Adson w manewr. Do tego badania, zostaniesz poproszony, aby odwrócić głowę w stronę barku objawowym podczas wyciągniesz ramię, szyi i ramion nieco z dala od ciała. Podczas wdechu, lekarz będzie sprawdzać puls na nadgarstku wyprostowanej ręki. Jeśli impuls jest zmniejszone lub jeśli objawy są odtwarzane podczas manewru, lekarz uzna to za pozytywny wynik testu, co może wskazywać na zespół wylotowy piersiowej. Ponieważ fałszywie dodatnich często występują, lekarz może powtórzyć test na pozostałej części.

Wright Test. Z pozycji siedzącej i przy pomocy lekarza, będziesz trzymać rękę w górę iz powrotem (hyperabduction), obracając ją na zewnątrz,, natomiast lekarz sprawdza puls, aby zobaczyć, czy to zmniejsza. Jak w Adson w manewrowaniu, Twój lekarz będzie chciał wiedzieć, jeśli objawy są odtwarzane w czasie testu.

Stress test Roos. Z pozycji siedzącej, lekarz poprosi trzymać łokcie na wysokości ramion, jednocześnie naciskając ramiona do tyłu. Następnie wielokrotnie otwierać i zamykać dłonie przez kilka minut. Jeśli objawy występują po teście, lub jeśli poczujesz ciężkość i zmęczenie w twoich ramionach, może to wskazywać na obecność zespołu piersiowej wylotowej.

Badania obrazowania i nerwów
Aby potwierdzić rozpoznanie zespołu piersiowej wylotowej, lekarz może zamówić jeden lub więcej z następujących testów:

Rentgenowski. Lekarz może zlecić prześwietlenie w obszarze zagrożonym, które mogą ujawnić dodatkowe żebro (żebro szyjne) i może również wykluczyć inne choroby, które mogą powodować objawy.

Rezonans magnetyczny (MRI) skanować. MRI jest bezbolesny zabieg, który wykorzystuje pole magnetyczne i fale radiowe do tworzenia komputerowych obrazów tkanek miękkich ciała. Obrazy te mogą pomóc lekarzowi określić lokalizację i przyczynę uciśnięć na nerwy splotu ramiennego lub tętnicy podobojczykowej. Skany mogą ujawniać żadnych wad wrodzonych - takie jak włóknistego pasma łączącego kręgosłup na żebra czy żebra szyjnego - który może być przyczyną objawów.

Elektromiografia (EMG). Badanie to pozwala lekarzowi zobaczyć i usłyszeć, jak twoje mięśnie i nerwy działają. W celu przeprowadzenia testu, mała igła elektrody wprowadza się przez skórę i do mięśni w okolicy gdzie masz objawy. Aktywność elektryczna wykryć tej elektrody jest wyświetlany na monitorze, a może być słyszalny przez głośnik.

Badanie przewodnictwa nerwowego. Nazywany również szybkość przewodzenia nerwów, W tym teście mierzy się szybkość przewodzenia impulsów przez nerw. Lekarze używać testu w celu oceny ewentualnego uszkodzenia nerwów. Małe elektrody są umieszczone na skórze w ciągu badanego obszaru, i mały prąd elektryczny jest wysyłany do nerwów w górnego otworu klatki piersiowej. Sygnały elektryczne wytwarzane przez nerwy i mięśnie są zabierani przez komputer, a informacja jest interpretowany przez lekarza przeszkolonego w medycynie elektrodiagnostyczna.